Dziewczynka z tutką i anioły - nie licząc misia.
Dziś
Tatuś powiedział , żeby szybciej położyć się spać , bo jutro kończą się
wakacje i trzeba do szkoły ,troszkę marudziłam , ale mi obiecał , że
jutro po szkole pozwoli mi spędzić popołudnie na poczcie. Lubię
chodzić do Tatusia do pracy na pocztę , gdzie pachnie tuszem do
pieczątek , gdzie słychać ”Błyskawiczna do Warszawy” albo „Depesza do
Lwowa” , jest wiele osób , gdzie proszę uprzejmie to nowa seria znaczków
lub polecam te kartki , papeterie w kolorach i obrazkach a koledzy
Tatusia noszą duże torby z listami , czapki z polskim orzełkiem i
pamiętają , jak ja lubię cukierki z tutki. Zapytałam Tatusia , czy mogę
zabrać misia na pocztę , bo misa kocham prawie tak samo jak Tatusia i
Mamusię i nie chciałam by został sam w mieszkaniu , choć mieszkamy w tym
samym budynku co poczta .
Tatuś jest najważniejsza osobą na poczcie , bo jest dozorcą .To on
otwiera bramę rano i zamyka wieczorem , to on wita wszystkich wesołym
dzień dobry , to jemu pan naczelnik odpowiada dzień dobry Panie Pipka
jak zdrowie lub pyta co tam na mieście słychać panie Janie a Tatuś od
kilku lat odpowiada – nic dobrego panie naczelniku , szatany rządzą i
nic dobrego z tego nie będzie , znowu zapaskudzili naszą skrzynkę
pocztową na Pfefferstrasse.
Pan dyrektor o nic nie pyta Tatusia , bo od kilku miesięcy chodzi zmartwiony .
Że nie mój Tatuś , bo ma 67 lat i ma inne niż ja nazwisko ? Że jestem
jego wychowanką ? A jakie to ma znaczenie , to jest mój Tatuś i już .
Jutro Tatuś mnie zaprowadzi rano do Macierzy Szkolnej w Domu Polskim
przy Wallgasse, to niedaleko od nas mieszkających przy Heveliusplatz . ,
spotkam koleżanki, nauczycieli i pana woźnego, co dobrze się zna z
Tatusiem.
Ja tak cały czas mówię o Tatusiu , a wypada powiedzieć coś o sobie ,
jak na grzeczną dziewczynkę przystało . Mam na imię Erwina i za miesiąc
skończę 10 lat .
Kocham misia , koleżanki ze szkoły , lubię cukierki z tutki i bardzo
boję się szatanów , bo tak Tatuś nazywa tych co chodzą u nas po mieście ,
tupią ,krzyczą i napadają na kolegów z pracy Tatusia , krzycząc heil ,
ale muszę już spać bo tak kazał Tatuś .
* * *
Tatuś obudził mnie i powiedział że jest pół do piątej .
Tatusiu ale to za wcześnie – do szkoły na dziewiątą .
Cicho – powiedział – szatany odłączyły prąd , jest zupełnie ciemno ,
włączył latarkę i zaprowadził mnie i Mamę do piwnicy na poczcie , bo tu
będzie bezpiecznie .
Jestem odpowiedzialną dziewczynką za tych których kocham , dlatego
zabrałam misia , bo w mieszkaniu bałby się zostać sam po ciemku i teraz
mówię mu , misiu wszystko będzie dobrze , to tylko chwilka , tak
powiedział Tatuś , a Tatuś jest mądry i wszystko wie .
* * *
Nie oczekujcie ode mnie dziesięcioletniej Erwiny , że będę potrafiła
opowiedzieć co działo się dalej . Płakałam i tuliłam misia . Szatany
strzelały do nas z ulicy ,
koledzy Tatusia strzelali do szatanów . Tatuś tulił mnie i był
całkowicie bezradny , stary 67-letni człowiek który na nic już nie miał
wpływu . Ktoś krzyczał , ktoś umierał , ktoś się modlił . Miś milczał i
był bardzo dzielny . Myśl o czymś przyjemnym – powiedziała Mama .
Myślałam o smaku cukierków z tutki , o koleżankach , o szkole i o
obiecanym przyjęciu urodzinowym za miesiąc , ho ho 10 lat niedługo ,
dorosła dziewczynka jak mówił Tatuś i pytał co chcę . Cukierki z tutki z
ulicy Schüsseldamm , tam są najlepsze .
Od 11-tej do 15-tej strzelali do mnie i do misa z dział 75 mm , ja
płakałam , miś milczał , bo to najdzielniejszy miś na świecie . Bałam
się o misia i dlatego schowałam go w kąciku , tu ci będzie najlepiej ,
bądź dzielny.
O 15-tej przestali strzelać i zasnęłam.
O 17-obudził mnie potworny huk , sypało się na mnie , na misa z sufitu ,
do piwnicy wbiegli koledzy Tatusia , osmaleni , brudni , zmęczeni .
Szatany coś wlały do piwnicy . Zabiją nas – krzyczała Mamusia . Kobieto
uspokój się – krzyczał Tatuś .Kogo zabiją kobieto – Ciebie ? Mnie
67-letniego starca ? A może Erwinkę 10 letnie dziecko ?
A potem Tatuś też krzyczał bo cały się palił, paliła się Mamusia ,
palili się koledzy Tatusia i ja się paliłam. Szatany paliły nas ogniem ,
a my paląc się, krzycząc ,płacząc tańczyliśmy cali w ogniu nasz
Totentanz . Tylko miś ocalał – pomyślałam ostatkiem sił – dobrze , że
misia schowałam w kąciku , mam nadzieję , ze zamknął oczy by nie patrzeć
na nas .
* * *
Jestem w piekle. Szatany w piekle mówią po niemiecku. Słyszę jak
rozmawiają miedzy sobą . Nie mam ust , nie mogę krzyczeć . Nie mam
powiek , a nie widzę . Nie zamknę oczu . Boli . Gdzie Tatuś , gdzie Mama
? Nie mogę płakać , nie potrafię płakać.. Myślę o misiu . I o
cukierkach , wtedy mniej boli . Nie mam włosów , jestem cała spalona.
Boże co ja ci zrobiłam , że jestem w piekle ? Byłam grzeczna całe życie,
dziś mam całą skórę spaloną . Miałam być piękną kobietą – tak mówiła
Mamusia - jestem w piekle , dziś jestem spalonym kawałkiem mięsa ,
śmierdzę , sama to czuję . Boże dlaczego – ksiądz mówił , że dzieci nie
idą do piekła , tylko zostają aniołkami - a ja jestem w piekle. Czy za
bardzo lubiłam cukierki ? Boli , boli nic więcej nie pomyślę .Boli.
Każdy centymetr mojego spalonego ciała .
* * *
Leżę tu w Szpitalu Miejskim już 19 dni i jestem w piekle . Dziś wjechał
do mojego miasta Belzebub jak mówił Tatuś o tym wrzeszczącym małym
człowieku z wąsikiem , a wszyscy , nawet nasi sąsiedzi rzucali mu
kwiaty na drogę . Kwiaty w piekle .
Wszyscy krzyczeli , ze kochają Belzebuba , rzucali mu kwiaty ,byli szczęśliwi. Czy oni wszyscy oszaleli ?
Przecież Belzebub kazał mnie spalić , mnie małą 10 letnią dziewczynkę ,
a oni wszyscy tańczą ze szczęścia i dziękują Belzebubowi .
Szczęśliwi bo mnie spalili. A mnie boli . Boli , nie mam ust nie mam
powiek, nie mam włosów , nie mam uszu. A oni są pijani szczęściem.
Czasami jakiś szatan jest łaskawy , wtedy słyszę Morfine i po jakiejś
chwili widzę anioły. To piękne – być spalonym i śmierdzieć , być w
piekle bólu i widzieć anioły . Jeden z nich ma twarz Tatusia.
* * *
Leżę już 35 dni i cały czas mnie boli. Jest 5 października 1939 .
Dziś przyszedł do mnie tylko jeden Anioł i płakał.
Aniele dlaczego płaczesz ? Ja już nie umiem płakać powieki mi spalili, nie mam ust -już nie umiem krzyczeć .
Szatany rozstrzelały wszystkich kolegów Tatusia , kolegów z pocztowymi
torbami pełnymi listów , urzędników pocztowych i wrzuciły do dołu na
Zaspie – powiedział Anioł . Pomyślałam – kto mi teraz przyniesie
cukierki ?
Oni są już w Niebie z Tatusiem , a ja leżę w piekle . Mam być
mocniejsza i dzielniejsza od nich , wyzdrowieć i odnaleźć misia ? Czy w
Niebie są cukierki ?
* * *
Jest 16 października 1939 roku .Leżę w piekle już 46 dni. 46 dni to
prawie cztery miliony sekund.. Cztery miliony razy chciałam krzyczeć ,
cztery miliony razy chciałam płakać ,cztery miliony razy czułam ból
całego spalonego ciała . Urodziny – piękne słowo .
Tort , przyjęcie , prezenty , koleżanki, koledzy ,zabawa i taniec. 10 urodziny dziewczynki .
Dziś są moje urodziny. Nie usłyszałam słowa morfine , nie zobaczyłam
aniołów . Palę się cała po raz cztery miliony pierwszy . W swoje
urodziny. Czy miś ocalał ? Z kim jest teraz ?
* * *
Boli mnie już 50 dni . Jestem małą dziewczynką i nie znam takich słów
jak cierpienie , męczarnia, konać , wieczność. Choć słowo wieczność już
rozumiem .Mnie boli już całą wieczność.
Jest 20 października godzina 02.45 . Przyszedł do mnie Anioł i powiedział – chodź ze mną Erwinko i podał mi rękę .
Poszłam i nie myślałam już o misiu .
Zostałam aniołem .
* * *
20 pażdziernika 1939 roku zmarła po 50 dniach cierpień Erwina Barzychowska,najmłodsza ofiaraataku
na Pocztę Polską w Wolnym Mieście Gdańsku ,wychowanica dozorcy Jana
Pipki i jego żony Małgorzaty. Silnie poparzona miotaczem płomieni zmarła
w szpitalu po 7 tygodniach strasznych męczarni.
Tatuś – Jan Pipka zmarł 2 września 1939 na skutek oparzeń
Mamusia – Małgorzata - przeżyła wojnę .
Koledzy Tatusia – pracownicy i obrońcy Poczty Polskiej rozstrzelani na Zaspie 5 października 1939.
Pan Dyrektor - Jan Michoń , zastrzelony gdy poddawał Pocztę i miał w ręku białą flagę
Pan Naczelnik - Józef Wąsik wychodzący z gmachu poczty spalony żywcem z miotacza płomieni lu
Grób Erwinki Barzychowskiej
znajduje się na Zaspie kwatera II grób 36 – główną aleją prosto do
samego końca i a potem trochę w lewo .
Znajdują się tam miedzy innymi
groby obrońców Poczty Polskiej, kolejarzy z Szymankowa , ofiar obozu
Stutthof , księży Komorowskiego , Góreckiego, Rogaczewskiego , posła
Antoniego Lendziona i wielu innych .
Gdybyś kiedyś był na tym cmentarzu a rocznica 1 września tuż tuż , odwiedź grób małej dziewczynki .
Nie zapalaj Jej zniczy . Nie składaj kwiatów . Ona zrozumie.
Połóż przy Jej grobie misia .
Misia którego zostawiła w drodze pomiędzy Poczta Polską w Wolnym Mieście Gdańsku a Niebem.
Komentarze
Prześlij komentarz