Wakacje autystyka

-
Moja starsza pociecha jest bardzo samodzielna. Jeździ na wakacje sama, chodzi na prywatki (ten rok to obchodzenie osiemnastek) i jak to ona mówi "lansuje się" na mieście z przyjaciółmi. Czyli odcina powoli pępowinę, aż zda maturę i wyjedzie, aby rozpocząć samodzielne życie. Natomiast Bartek bez przyjaciół czy choćby znajomych jest skazany na nasze towarzystwo. Dlatego coraz częściej myślę co by tu zrobić, żeby trochę czasu spędzał bez nas. Od jakiegoś czasu chodzi mi po głowie, aby zapisać go do skautów. Nawet zdobyłam wyczerpujące informacje o Skautach działających w naszym mieście.Możliwe, że po wakacjach coś z tego wyniknie. Na razie skontaktowałam się z instruktorem survivalu i w tym tygodniu Bartosz pojedzie do lasu, aby uczyć się sztuki przetrwania beze mnie. Jest to pierwsza próba ku samodzielności. Oby udana.

Komentarze

  1. magda(c)20 lipca 2012 17:31

    Moniko, dawno mnie tu nie było a widzę, że u Was sporo się działo. Trzymam kciuki za "skautowanie" Bartosza i czekam na relacje, jak mu idzie!
    powodzenia ;-)

    OdpowiedzUsuń
  2. Mama Monika22 lipca 2012 10:34

    Dziękuję! Myślałam, że o mnie zapomniałaś. Jutro Bartek wyrusza na mokradła i będzie robił placki na ognisku. Sama jestem ciekawa co z tego wyniknie.
    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

"Opowieść ojca przez mongolskie stepy w poszukiwaniu cudu" - Rupert Isaacson

-
Obraz
No cóż,  jako że posiadamy dziecko z autyzmem w naszej bibliotece nie może zabraknąć książek na ten temat. Są to publikacje naukowe jak i opowieści rodziców i samych osób z autyzmem lub Zespołem Aspergera. Jedną z ostatnich książek na ten temat  jest włośnie " Opowieści ojca przez mongolski stepy w poszukiwaniu cudu". Wspaniała opowieść o podróży całej rodziny do krainy szamanów, nieskażonej przyrody i stad dzikich koni - do Mongolii. Dla mnie jest to pasjonująca książka nie tylko ze względu na pokonywanie choroby dziecka, a raczej jego dysfunkcji, w radzeniu sobie w prozaicznych, codziennych sprawach. Bo jak powiedział autor, zwracając się do Boga : "Nie proszę by wyzdrowiał z autyzmu, ponieważ jest to częścią jego osobowości, ale spraw by jego życie stało się do zniesienia". Przepiękna opowieść o podróży w nieznane, o odkrywaniu innego oblicza świata. Polecam wszystkim, którzy kochają podróże, odkrywanie nieznanych kultur i ludzi. Rupert Isaacson - "Opowi
Czytaj więcej

Twoje dziecko jest inteligentne.

-
Obraz
Książka Dawny Markovej i Anne Powell pt. "Twoje dziecko jest inteligentne. Jak poznać i rozwijać jego umysł" jest dla rodziców i dla nauczycieli, że nauka nie musi być utrapieniem i nudą. Jej autorki- doświadczone nauczycielki, terapeutki , a przede wszystkim matki- próbują zmienić głęboko zakorzenione fałszywe myślenie o zdolnościach dzieci i ich umiejętnościach uczenia się. Dzielą wzorzec myślenia na sześć typów: 1.słuchowo - ruchowo- wzrokowy; 2. słuchowo - wzrokowo-ruchowy; 3.ruchowo-słuchowo-wzrokowy; 4.ruchowo-wzrokowo-słuchowy; 5.wzrokowo-ruchowo-słuchowy; 6.wzrokowo-słuchowo-ruchowy. W przystępny i łatwy sposób podają jak obserwować dziecko, na co zwrócić uwagę przy obserwacji aby określić wzorzec myślowy dziecka. Jeśli   będziemy je znać nauka nie będzie mordęgą, ale przyjemnością dla obu stron. "Nie zapominajmy,że umysł dziecka jest prawdziwą żywą maszyną do nauki. Jego przeznaczeniem jest uczenie się i twórczość. Depresja, urazy, choroba, złe samopoczuc
Czytaj więcej

"Maria i ja"

-
Obraz
Ostatnio ukazało się sporo nowych pozycji książkowych z magicznego kręgu - spektrum autyzmu. Jedną z nich jest "Maria i ja" autorstwa Miguela Gallardo, wyd.Egmont. Książka , a w zasadzie komiks, jest rekomendowany przez Fundację Synapsis. Miguele Gallardo jest tatą Marii, która ma autyzm. Jest cenionym ilustratorem i również rysuje dla swojej córki , która ma niezwykłą zdolność zapamiętywania imion wszystkich ludzi, których spotyka. Jego rysunki są dla niej formą komunikacji i porządkowania świata. Publikacja ma przybliżyć problem autyzmu tym którzy niewiele o nim wiedzą. Jednak mam wrażenie, że ci którzy nic nie wiedzą niewiele zrozumieją z tej publikacji. A ci , którzy borykają się na codzień z autyzmem  troszkę się uśmiechną  rozpoznając samych siebie. Mnie najbardziej urzekł sposób w jaki ojciec opisuje swoja niezwykłą córkę, ich wzajemne relacje. Fantastycznie są też  przedstawione dwie rozmowy między nimi. Na koniec dołączono piktogramy z życia codziennego, które
Czytaj więcej